χαλυβόχρους

-ουν, Ν

χαλυβόχρωμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χάλυβας + -χρους (< χρως* «χρώμα, επιδερμίδα»), πρβλ. ποικιλό-χρους. Η λ. μαρτυρείται από το 1883 στον Ανδ. Κορδέλλα].